Doznać świetlistej wielorakości schematu poznania i bezmyślnej ekspresji. Dostrzec to co niewidoczne przez twardą kamienną analizę. Zbliżyć się do źródła z którego wszystko wypływa i zsyła na ziemie każde piękno. Krztusząca jest myśl o procesie powstawania wspaniałości. Obrazy Dalego - brak znaczącej treści, jedynie symbolika która złożona w całość niesie przesłanie. Tworzenie jest abstraktem, początkiem wszechświata. Słowa które piszę składają się z miliardów poprzedzających je myśli, ich podstawą jest wszystko co miało miejsce w przeszłości. Najbardziej banalne pytanie a owiane tajemnicą tak ogromną jakby żadna dusza nie zadała nigdy tego pytania.
Skąd się biorą myśli twórcze?
W artystycznym amoku nie ma myśli poznanych, jest tylko działanie. Za ciemną mgłą sieją się mistyczne zjawiska. Jaki jest tego powód? Będąc na pograniczu śmierci piszemy słowa, układające się w spójną kompozycję. Nagle, znikąd pojawia się czarny tusz na pogniecionych kartach. To tylko litery, plamy barwnika połączone w jedno ciało. Przeraża myśl że mówią więcej niż powinny. Gęstość ruchów w tańcu opowiada o człowieku. Nie można już dłużej ukrywać prawdy bezwzględnej.
Mamy dwie pary oczu.
Jarzmo myśli. Widzieć i nie czuć. Nie potrafić racjonalnie kreować piękna. Pytajnik wytrwały który szuka odpowiedzi.
Jak powstały obrazy Dalego?
Brak rozważań, zatracenie w czarnych oczach boga, brak pytań, trwanie. Szarpnięcie dłonią, ruch pędzlem, muśnięcie płótna , przeobrażenie w złotego motyla, który na swych skrzydłach niesie pieśń o walce nowożytnej myśli z klasycyzmem bogobojności.
Nie mógł o tym myśleć. Nie usiadł na krześle i nie zaczął się zastanawiać nad przedstawionym problemem. Nie szukał odpowiednio dopasowanej symboliki którą mógłby przenieść trwale. Jest zbyt doskonałe. To nie on to zrobił. To się po prostu stało.